• فیض و راستی
• کتاب مقدس
• فصل های کتاب

انجیل متی (فصل ۱۶)


1آنگاه فریسیان و صدّوقیان نزد او آمده،از روی امتحان از وی خواستند که آیتی آسمانی برای ایشان ظاهر سازد. 2 ایشان را جواب داد که در وقت عصر می‌گویید هوا خوش خواهد بود زیرا آسمان سرخ است؛ 3 و صبحگاهان می‌گویید امروز هوا بد خواهد شد زیرا که آسمان سرخ و گرفته است. ای ریاکاران می‌دانید صورت آسمان را تمییز دهید، امّا علاماتِ زمانها را نمی‌توانید! 4 فرقه شریرِ زناکار، آیتی می‌طلبند و آیتی بدیشان عطا نخواهد شد جز آیت یونس نبی. پس ایشان را رها کرده،روانه شد. 5 و شاگردانش چون بدان طرف می‌رفتند، فراموش کردند که نان بردارند. 6 عیسی ایشان را گفت، آگاه باشید که از خمیرمایه فریسیان و صدوقیان احتیاط کنید! 7 پس ایشان در خود تفکر نموده، گفتند، از آن است که نان برنداشته‌ایم. 8 عیسی این را درک نموده، بدیشان گفت، ای سست ایمانان، چرا در خود تفکّر می‌کنید از آن‌جهت که نان نیاورده‌اید؟ 9 آیا هنوز نفهمیده و یاد نیاورده‌اید آن پنج نان و پنج هزار نفر و چند سبدی را که برداشتید؟ 10 و نه آن هفت نان و چهار هزار نفر و چند زنبیلی را که برداشتید؟ 11 پس چرا نفهمیدید که دربارهٔ نان شما را نگفتم که از خمیرمایه فریسیان و صدّوقیان احتیاط کنید؟ 12 آنگاه دریافتند که نه از خمیرمایهٔ نان، بلکه از تعلیم فریسیان و صدّوقیان حکم به احتیاط فرموده است. 13 و هنگامی که عیسی به نواحی قیصریّه فیلِپس آمد، از شاگردان خود پرسیده، گفت، مردم مرا که پسر انسانم چه شخص می‌گویند؟ 14 گفتند، بعضی یحیی تعمید‌دهنده و بعضی الیاس و بعضی اِرمیا یا یکی از انبیا. 15 ایشان را گفت، شما مرا که می‌دانید؟ 16 شمعون پطرس در جواب گفت که، تویی مسیح، پسر خدای زنده! 17 عیسی در جواب وی گفت، خوشابحال تو ای شمعون بن یونا! زیرا جسم و خون این را بر تو کشف نکرده، بلکه پدر من که در آسمان است. 18 و من نیز تو را می‌گویم که تویی پطرس و بر این صخره کلیسای خود را بنا می‌کنم و ابواب جهنّم بر آن استیلا نخواهد یافت. 19 و کلیدهای ملکوت آسمان را به تو می‌سپارم؛ و آنچه بر زمین ببندی در آسمان بسته گردد و آنچه در زمین گشایی در آسمان گشاده شود. 20 آنگاه شاگردان خود را قدغن فرمود که به هیچ کس نگویند که او مسیح است. 21 و از آن زمان عیسی به شاگردان خود خبردادن آغاز کرد که رفتن او به اورشلیم و زحمتِ بسیار کشیدن از مشایخ و رؤسای کَهَنه و کاتبان و کشته شدن و در روز سوم برخاستن ضروری است. 22 و پطرس او را گرفته، شروع کرد به منع نمودن و گفت، حاشا از تو ای خداوند که این بر تو هرگز واقع نخواهد شد! 23 امّا او برگشته، پطرس را گفت، دور شو از من ای شیطان زیرا که باعث لغزش من می‌باشی، زیرا نه امور الٰهی را، بلکه امور انسانی را تفکّر می‌کنی! 24 آنگاه عیسی به شاگردان خود گفت، اگر کسی خواهد متابعت من کند، باید خود را انکار کرده و صلیب خود را برداشته، از عقب من آید. 25 زیراهر کس بخواهد جان خود را برهاند، آن را هلاک سازد؛ امّا هر که جان خود را بخاطر من هلاک کند، آن را دریابد. 26 زیرا شخص را چه سود دارد که تمام دنیا را ببرد و جان خود را ببازد؟ یا اینکه آدمی چه چیز را فدای جان خود خواهد ساخت؟ 27 زیرا که پسر انسان خواهد آمد در جلال پدر خویش به اتّفاق ملائکه خود و در آن وقت هر کسی را موافق اعمالش جزا خواهد داد. 28 هرآینه به شما می‌گویم که بعضی در اینجا حاضرند که تا پسر انسان را نبینند که در ملکوت خود می‌آید، ذائقه موت را نخواهند چشید.

تفسیر فشرده آیات


1 این دومین باری است که رهبران قوم یهود از عیسی آیت آسمانی مطلبند( بار اول در متی۳۸:۱۲-۴۰). احتمالا آنها بارها در جاها و زمانهای مختلف چنین درخواستی را از مسیح می کردند که فقط دو مورد آن مکتوب است و البته هر بار مسیح به آنها جواب منفی می¬دهد؛ زیرا واضح است که آنها همانطور که شفاها و معجزات بزرگ مسیح را به شیطان نسبت دادند با بهانه ای دیگر نشانه آسمانی را نیز نمی¬پذیرفتند( برای توضیحات بیشتر به متی۳۸:۱۲-۴۰ مراجعه شود). 2و3 جالب است که مسیح با کنایه به رهبران مذهبی یعنی فریسیان و کاتبان که ادعای استادی در عهد عتیق و کتب مقدس می¬کردند، گوشزد می¬کند که آنها وضعیت هوا را پیش بینی می¬کنند؛ موردی که حتی امروز هم با تکنولوژی پیشرفته با خطای بسیار پیش بینی می شود ولی پیشگویی ها و نبوتهای واضح و دقیقی که در عهد عتیق در مورد مسیح موعود شده بود و همه آنها مو به مو جلوی چشمان آنها به تحقق می¬پیوست را نمی¬توانستند ببینند و این کمال ریاکاری و حماقت آنها را نشان می¬داد. 4 به (متی۳۹:۱۲و۴۰)مراجعه شود. 6 «خمیر مایه فریسیان و صدوقیان» اشاره به تعالیم و عقاید آنها دارد که همچون خمیر مایه به تدریج همه خمیر را مخمر می¬گرداند و تاثیری فراگیر و مخرب بر یهودیان داشت. در نهایت آنها تحت تاثیر چنین تعالیمی، عیسی مسیح را نپذیرفتند و به وی ایمان نیاوردند. 12 از مشخصه اصلی و اساسی این تعالیم و سنن مذهبی، ریا و تزویر نهفته در آنها بود. زیرا صرفاً به رفتار بیرونی و ظاهری انسان نظر داشت و انگیزه و باطن انسان مهم نبود. این تعالیم برداشتی بسیار سطحی و ظاهری از شریعت الهی مکتوب در عهد عتیق داشتند. 13 مسیح و شاگردانش منطقه اطراف دریاچه جلیل راترک کرده و به سمت شمال به قیصریه فیلیپس که حدود بیست و پنج مایل دورتر بود عزیمت کردند. توجه کنید که «قیصریه فیلیپس» که در مجاورت کوه هرمون قرار داشت با «شهر قیصریه» که توسط هیرودیس بزرگ و در ساحل مدیترانه بنا شده بود یکی نیست. قیصریه فیلیپس، تحت حکومت فیلیپ برادر هیرودیس آنتیاپس بود. 16 «مسیح» به معنی مسح شده و به یونانی «کریستوس» است. نبوتهای متعددی در عهد عتیق به طبیعت الهی مسیح اشاره دارند(اِشَعیا۶:۹و۷؛ اِرْمیا۵:۲۳و۶؛ میکا۲:۵). 17 بر خلاف رهبران مذهبی و اکثر قوم یهود، تعداد اندکی از یهودیان همچون شاگردان مسیح به هویت وی پی بردند و چنان که مسیح تاکید می¬کند این امر به دلیل حکمت و دانایی و قابلیت آنها نبود بلکه خدا چشمان روح آنها را باز کرده بود تا حقایق الهی و ابدی را درک کنند. شاگردان مسیح با ایمان، نور (مکاشفات و حقایق روحانی) را پذیرفتند و به همین علت نور بیشتری به آنان داده شد و درک روحانی آنها روز به روز بیشتر شد و حقایق ابدی بیشتری برای آنان مکشوف گشت در مقابل، بسیاری ظلمت را بیشتر از نور دوست داشتند و آن نور اندک را نیز رد کردند و خداوند آنها را در تارکی ذهنشان واگذاشت تا در تاریکی بیشتر و عمیق تر غوطه ور شوند. 18 در اینجا مسیح تاکید می¬کند که در آینده، رسولان مسیح و به ویژه پطرس که رهبری آن گروه را بر عهده داشت، نقش اساسی در تشکیل کلیسا خواهند داشت(اَفَسُسْیان۳۰:۲). البته خود مسیح سنگ زیر بنای کلیسا خواهد بود(اول قرنتیان۱۱:۳) بدین معنی که مسیح، کلیسا را از طریق رسولان منتخبش بنا خواهد کرد. توجه به این نکته بسیار حائز اهمیت است که این آیه ابداً بیانگر این موضوع نیست که شخص پطرس زیر بنای اصلی کلیسا یا سازنده آن است و جانشینان آتی پطرس نقش رهبری و هدایت آن را به عهده خواهند داشت. چنین تعلیمی کاملا غلط است و کلیسای کاتولیک سالهاست بر آن تاکید می¬ورزد و معتقد است که در طول تاریخ «پاپ»ها این موقعیت خطیر را بر عهده داشته اند. در واقع نه فقط پطرس و دیگر رسولان که همه ایمانداران واقعی در طول تاریخ به نحوی در بنای کلیسای زنده مسیح(منظور ساختمان کلیسا نیست بلکه جمع ایمانداران به مسیح است) نقش ایفا می¬کنند چون که هر عضوی همچون سنگهای زنده ایست که بخشی از این عمارت را تشکیل می¬دهد که معمار و سازنده اصلی آن خود مسیح است(پطرس۴:۲و۵). البته جایگاه رسولان به عنوان کسانی که به الهام روح القدس، عهد جدید کلام خدا(کتاب مقدس) را به رشته تحریر درآوردند که کلام زنده و مقتدر خداست، بارزتر است. کلیسا به بدن مسیح نیز تشبیه شده است که مسیح «سر» آن است و اعضایش همه ایمانداران هستند که مانند عضوی منحصر به فرد در آن بدن، نقش ایفا می¬کنند. شاید نقش رسولان مسیح را به اسکلت یا استخوان بندی بدن مقایسه کنیم که سایر اعضا بر آنها قرار گرفته اند ولی مسیح «سر» بدن است و حیات از او به بدن جاری می¬شود(افسیان۲۳:۵؛ اول قرنتیان۲۷:۱۲). در ادامه آیه، عبارت «ابواب جهنم» کنایه از مرگ است بدین معنی که حتی مرگ نمی¬تواند مانع از بنای کلیسا در جهان گردد. با توجه به متن این آیه و ادامه گفتار مسیح در مورد مصلوب شدنش، احتمالا اشاره به ابواب جهنم در مورد وقایع مربوط به مصلوب شدن و مرگ خود مسیح است و اینکه هیچ چیز نمی¬تواند در برابر قصد مسیح در بنای کلیسایش ایستادگی کند. حتی مصلوب شدن و مرگ مسیح هرگز مانعی در برابر هدفها و برنامه های الهی ایجاد نکردند بلکه بر عکس مسیح با قیام از مردگان و پیروزی بر مرگ، نقشه ازلی الهی در بنای کلیسا را عملی ساخت. 19 برای درک این آیه لازم است آیات (متی۱۵:۱۸-۲۰؛ یوحنا۲۳:۲۰) را به دقت مطالعه کنیم. این آیه به معنای چک سفید برای پطرس یا دیگر رسولان برای انجام امور دلخواهشان نبود و برای ایمانداران امروز هم نیست. توجه به این نکته حائز اهمیت است که در اینجا بحث در مورد بنای کلیسا است . طبعا پیغام انجیل ( پیغام بخشش گناهان از طریق ایمان به مسیح و نجات از گناهان و داشتن حیات ابدی) می¬بایست توسط رسولان به اقصا نقاط جهان بشارت داده می¬شد و از سوی دیگر مسئله نصیحت و توبیخ ایمانداران یا اعضای کلیسا و نحوه عملکرد کلیسا و مسائل شبانی از جمله مواردی بودند که رسولان در آینده با آنان مواجه می¬شدند. در اینجا مسیح این مسوولیت سنگین را بر دوش رسولان می¬نهد و به آنان این اطمینان را می¬بخشد که قدرت و اقتدار و حکمت لازم برای انجام این امر خطیر و ماموریت عظیم به آنان داده شده است. 20 به(متی۱۶:۱۲)مراجعه شود. 21 مسیح با نزدیک شدن به انتهای خدمتش، شاگردانش را برای واقعه مصلوب شدن، مرگ و قیامش آماده می¬سازد. 22 در اینجا پطرس تبدیل به وسیله ای در دست شیطان برای مخالفت با مسیح می-گردد. واقعه مصلوب شدن و قیام مسیح از مردگان یک اتفاق تصادفی و بر حسب اراده انسان ( رهبران و علمای مذهبی قوم یهود و یا هر کس دیگر) نبود بلکه رویدادی بود که بر اساس اراده ازلی خدا بوقوع پیوست(اشعیا۱۰:۵۳؛ یوحنا۱۷:۱۰و۱۸؛ اعمال رسولان۲۳:۲، ۲۷:و۲۸). این نقشه و هدف مسیح بود تا جان خود را برای آمرزش گناهان بسیاری قربانی سازد. در واقع این طرح، پیش از خلقت عالم هستی توسط خدا برنامه ریزی شده بود(اَفَسسیان۴:۱؛ پطرس۱۸:۱-۲۰). شیطان می¬¬دانست تحقق این نقشه الهی به نجات انسانها منجر می¬گردد پس با آن مخالفت می¬کرد. در (متی ۸:۴-۱۰) شیطان، ملکوتی بدون صلیب را به مسیح تقدیم می¬کند. صرف نظر از این، شاگردان مسیح تحت تاثیر تعالیم یهود فکر می¬کردند که مسیح همان پادشاه عظیم و قدرتمندی است که اسرائیل را از دست دشمنان نجات داده و خوشبختی و سعادت را برای تمامی قوم یهود به ارمغان می¬آورد؛ برای آنان مسیحی که بر روی صلیب به مرگ محکوم گردد ـکه وحشتناک ترین وسیله اعدام جنایتکاران توسط رومیان بودـ قابل تصور نبود. رسولان کاملا از درک پیشگویی مصلوب شدن و قیام مسیح از مردگان عاجز بودند. به همین دلیل حتی پس از دیدن قبر خالی مسیح برای پطرس و دیگران هضم این مسائل آسان نبود. 24-26 در اینجا مسیح صریحا به شاگردان تذکر می-دهد که نه تنها خود او میبایست صلیب و مرگ را تجربه کند تا با قیام از مردگان و پیروزی بر مرگ، نجات را برای انسانها مهیّا سازد بلکه خود شاگردان نیز باید آماده باشند تا در پیروی از مسیح و اعلام انجیل حیات جاودانی، با جفاها و حتی مرگ روبرو شوند. 27 در اینجا مسیح به طور غیر مستقیم به این مهم اشاره می¬کند که زمان سلطنت و پادشاهی وی بر زمین و همه ممالک دنیا امری است که در آینده و در زمان بازگشت ثانویه تحقق خواهد یافت ولی در حال حاضر او می¬بایست مصلوب شده و جان خود را برای نجات بسیاری فدا سازد. هر کس به او ایمان آورد وارد ملکوت و خوشبختی آسمان می¬گردد و در مقابل کسانی که به او ایمان نیاوردند دیگر کفاره گناهان برای آنان وجود ندارد و به مرگ ابدی محکوم خواهند شد. 28 مسیح برای اثبات گفته هایش، اندکی از شکوه و جلال آسمانی خود را برای چند لحظه، نزد رسولان خاص خود(پطرس، یوحنا، یعقوب) مکشوف می-سازد تا آنها درک کنند که عیسی همان مسیح موعود و پادشاه پر جلال آسمانی است؛ ولی زمان برقراری ملکوت وی بر زمین درآینده اتفاق خواهد افتاد. ایمانداران واقعی مسیح منتظر واقعه با شکوه بازگشت ثانویه وی هستند و البته هیچکس از آن روز و ساعت اطلاعی ندارد.